जा विसर आता सारे
नकोच तू आसवे गाळू ।
रामाचे हे वचन नाही
तेही नकोस तू पाळू ।
ह्रदयही हे माझेच
सांग मी कशास जाळू ।
विचारांनी बधीर झाला
उघडा बोडखा हा टाळू ।
मोगरा ही सुकून गेला
कसा तो केसात माळू ।
अंतरात न उरले आता
सांग तुलाच का छळू ।
Sanjay R.
माझ्या कविता - By Sanjay Ronghe
स्त्री जन्म हा मिळावा पुन्हा
की पूर्व जन्माचा हा गुन्हा ।
काळ लोटला वेळ लोटली
परंपरेचा तो पडदा जुना ।
नव्हती तेव्हाही अबला ती
आहेत अजुनी त्यांच्या खुणा ।
कितीक मर्दानी होऊन गेल्या
इतिहास सांगतो पुन्हा पुन्हा ।
जननी भगिनी सहचारी ती
आहे विश्वाचा मुख्य कणा ।
नमन आम्ही तिलाच करतो
तिच्या विना तर आभास सूना ।
Sanjay R.